Een plaatsje vrij voor haar
Op Westerholm komt een plaatsje voor haar vrij in een van de nieuwe appartementen. Fraai nieuws. Om dit te vieren vliegt ze naar de winkel om iets lekkers te kopen. Na alles wat ze heeft meegemaakt, is dit een geweldige opsteker. Ze weet het maar al te goed: hij is er niet meer. Dat is een gegeven, waar zij zich mee moet verzoenen. Makkelijk zal het niet gaan. In het toekomstige appartement zal alles nieuw voor haar zijn. Alles nieuw, maar ook alles zonder hém. Dat betekent dat zo’n dag er dan op de eerste plaats voor haar moet zijn. Die zal ze ten volle gaan benutten. Hij zal daar op de nieuwe schoorsteenmantel komen te staan, haar goedkeurend bezig zien. Haar stimuleren om regelmatig het huis uit te gaan, niet op hem te wachten. Hij vindt het goed en zij zal zich aan laten sporen.
In toenemende mate zal ze niet alles meer van hem aannemen. De muziek zal op gezette tijden flink wat harder kunnen; samen met haar vriendin zal ze nu vaker reisjes naar het buitenland kunnen gaan maken en de oude kast, waar hij zo aan gehecht was, die lijkt toch echt te oud en te zwaar om helemaal mee te nemen naar het nieuwe verblijf. Ze zal haar eigen weg moeten gaan. Want ze krijgt te maken met dingen, waar hij geen weet van had. Zoals ‘domotica’: allerlei handige speeltjes en robots, als hulp in de huishouding. Het personeelsprobleem zal in de toekomst alleen maar groter worden. Wie weet zal ze dan ook ingezet worden als vrijwilliger voor mede zorgverlening. En kan ze het digitaal wel redden, is het de komende jaren nog wel bij te benen? Dan is een blik op de schoorsteenmantel mogelijk onvermijdelijk. Hij zal haar goedwillend toeknikken, maar ook het antwoord niet weten. Ze zal uiteindelijk helemaal zelf naar het einde moeten toegroeien.
In Westerholm begint een nieuw leven.
Jan Dol
Comments