Bezoekers van de mooie poëzieavonden in Galerie Aanblick zullen zich Remco Ekkers nog goed herinneren. Hij droeg onder meer zijn volgende gedicht voor:
Arsarnerit (balspel) (Noorderlicht) Vannacht kwam je na lang wachten naar me toe en je mond raakte de mijne. Je zei: ik ben terug, stofzilver stijgend In de lucht. Wat strooit dit uit? Dansend in brede vlagen. Was je daar ook? De hemel werd vol fakkels, maar langzaam Verdween je licht, sneller dan een komeet Boven de ijskoude bergen. Je blijft Mijn verlangen voeden, zo lang ik hier ben.
(Uit: Arctische gedichten, Hofvijverpoëzieprijs, 2012)
Van links naar rechts: Cees Bolle, Remco Ekkers, Saskia de Boer en Ruth Koops van 't Jagt
Op de Landelijke Gedichtendag in 2004 verscheen bij de Werkgroep Letteren het gedicht Terug I (uit: Het gras vergeten, J.M. Meulenhoff):
Op 4 juni jongstleden overleed Remco Ekkers aan een hartaanval op straat in zijn woonplaats Zuidhorn. Ik moest meteen denken aan zijn gedicht De IK dat hij in opdracht schreef bij het beeld IK van Jan van Munster (winnaar Wilhelmina-ring 2002, oeuvreprijs voor beeldhouwers, Sprengenpark, Apeldoorn).
Op het beeld staat de dichtregel: 'hier op de grond lig IK'
De IK
Men zegt: 'een illusie', maar hier
lig ik toch, je kunt op me zitten
voel maar, hier op de grond
nog niet er in en ook dan
een harde werkelijkheid.
Wat wil ik? Nadenken over
wat ik ben, was, word, juist
als ik weg ben, voorgoed
en ik hoop nog niet vergeten
al maakt ook dat niet veel meer uit
Remco Ekkers
(uit: Water en Vuur VII, gedichten
bij beelden, Uitgeverij Phidias, 2011)
Dit voorjaar verscheen bij uitgeverij De Kleine Uil nog zijn dichtbundel Hop over de sofa.
Het laatste gedicht in deze bundel is getiteld 'Zwart':
Zwart
Een doos die net open is
en dus nog donker.
Deze is al langer open
daar is het licht.
Dat donkere gat daar
daarachter is het licht.
Je mails sloot je altijd af met: 'Vale, Remco'.
Vale Remco!
(Bergen, 1 juli 1941 - Zuidhorn, 4 juni 2021)
Saskia de Boer
Comentarios