De Juffrouw in het blauw
Nam het niet zo nauw
Ze ging vaak uit wandelen en nam heel soms de fiets
Ze zong dan het hoogste lied
En zei vriendelijk ook tegen haar hondje iets
Ieder kende juffrouw Jansen uit de rozenlaan
Je kon ook haast niet “om haar heen”
Vaak maakten mensen al “ruim baan”
Want ze had een “moeilijk been”
De houten prothese klonk als een klok
Haar hond schrok er wel eens van en kwam dan blaffend uit zijn hok
Ach, juffrouw Jansen, ze hield van het leven
En wat men over haar zei liet haar om het even
Ze groette de kikkers, de vogels en de bloemen
Ja, een beetje gek kon je haar toch wel noemen
Juffrouw Jansen uit de rozenlaan
Met haar bijzondere blauwe kleding aan
Toch hopen we stiekem allen, dat ze nog vaak uit wandelen- of zelfs uit fietsen mag gaan
G. Hersenspinsel 12 juni 2022
Comments